ترک

نشسته ام توی راهرو، کنار قفس پرنده ها و توی نت چرخ میزنم. صدایی شبیه دیالوگ های مختارنامه به گوشم میخورد، اولش فکر میکنم صدای تلویزیون همسایه یا صدای رادیوست، صدا نزدیکتر میشود. با خودم میگویم حتما چندنفر از جوان های کوچه هستند که آخر شبی ویرشان گرفته طنز اجرا کنند،

چند لحظه بعد صدای مامور شهرداری را از پشت در خانه میشنوم، کیسه های زباله را جمع میکند در حالی که میگوید بر طبق گفته بزرگان دزدی حرام است اما برای انها که میلیاردی میدزدند حلال است...

...هر چند وقت یکبار هم میروم صندوق دریافتی های وبلاگ و آن نظراتی که با اسم های دیگر گذاشتی و من هم همه را از قبل فرستاده ام هرزنامه، چک میکنم...